Diagnoza logopedyczna i neurologopedyczna
Na diagnozę składają się: wywiad z opiekunem, z pacjentem, obserwacja i badanie logopedyczne.
Jak twierdzi prof. Leon Kaczmarek
Diagnoza logopedyczna nie ogranicza się więc do oceny sposobu posługiwania się mową, lecz stanowi badanie całego procesu porozumiewania się pacjenta z otoczeniem. Obserwując pacjenta oceniam to, czy i w jaki sposób komunikuje swoje potrzeby - krzykiem, płaczem, mimiką, gestami - oraz czy stanowi to przeszkodę w procesie komunikacji ze światem.“Mowa jest aktem w procesie porozumiewania się”
W tym artykule opisałam diagnozę logopedyczną krok po kroku: Pierwsza wizyta
Na diagnozę neurologopedyczną składają się wszystkie elementy diagnozy logopedycznej oraz wywiad poszerzony w kierunku diagnozy zaburzeń mowy i języka powstałych w wyniku uszkodzeń układu nerwowego.
Jakie to są zaburzenia?
Dr Irena Styczek sklasyfikowała i opisała je w następujący sposób:
1
Dyzartria, która wynika z "uszkodzeń ośrodków i dróg unerwiających narządy mowne"
2
Afazja spowodowana "uszkodzeniem pewnych struktur mózgowych"
3
Dyslalia, w której występuje "opóźnienie wykształcenia się funkcji pewnych struktur mózgowych"